Een belangrijke pijler is voor ons verbondenheid creëren:
- met jezelf: “wat ik vandaag doe, stemt dat nog overeen met wat ik wil en mijn drijfveren?”
- met anderen/collega’s: “waar staan we samen voor en waar willen we naar toe?” Waarderend kijken naar anderen om talenten en kwaliteiten te ontdekken.
- met je omgeving: “zijn er voldoende prikkels en uitdagingen? Is er harmonie? Is er voldoende ruimte om te vertragen en te verstillen?”
- met je organisatie: “waar vind ik aansluiting bij het pad dat mijn organisatie bewandelt?”
Onze basisattitude is het hanteren van een ervaringsgerichte begeleidershouding: we creëren bewust situaties waar deelnemers nieuwe ervaringen kunnen opdoen die hen op hun beurt uitnodigen uit hun comfortzone te treden en hun stretch zone te verkennen. Door hierover te reflecteren kan je je referentiekader vergroten. Zo krijgt elke deelnemer de kans om zichzelf beter te leren kennen en de mogelijkheid om nieuwe en andere keuzes te maken. Veelal doen we dit in relatie en contact met de natuur.
“De natuur” is, in termen van leren, één van de beste leermeesters: streng maar rechtvaardig! Onderhandelen met haar is onmogelijk. Zij kan je tot rust brengen of net niet… je in je vertrouwde omgeving laten of uit je comfort zone halen. Denk maar aan vermoeidheid, koude, hoogte, geconfronteerd worden met fysieke beperkingen…: consequenties van gemaakte keuzes worden direct voelbaar, worden “aan den lijve” ondervonden.
In contact staan met de natuur en het mogen ervaren van rust, stilte, ruimte, … draagt bij tot een sterk kader waar er ongedwongen- en informeel geleerd kan worden. Er ontstaat een sterke verbondenheid tussen de lerende en de thema’s die hij/zij tegenkomt op zijn leer-pad.